Majówka i takie tam

Kolejny weekend za pasem, a ja jeszcze nie napisałam o majówce.
Uwielbiam polski maj. Chociaż pogoda mocno w kratkę (a w tym roku to już w ogóle!) i mocno doskwiera mi alergia na pyłki to kocham zapach Polski w tym miesiącu :) Łapiemy te majowe chwile na spacerach, bo w domu siedzieć nie lubimy.

Niestety majówkę przyszło nam właśnie głównie w nim spędzić... :-]

Do ostatniej chwili głowiliśmy się czy jechać do moich rodziców, ale widmo pokonania 600km mocno nas odstraszało... Ostatecznie postanowiliśmy, że jeżeli H. wyjdzie w czwartek wcześniej z pracy to może się przejedziemy - moglibyśmy wtedy spędzić na spokojnie u rodziców 2 pełne dni. W drugiej opcji - powrotu do domu wieczorem - zostajemy. Pracodawca H. nie popisał się jednak wspaniałomyślnością i tym sposobem zostaliśmy w Krakowie. Mieliśmy zamiar przejechać się do Zakopanego w sobotę - licząc na to, że ominiemy największe korki, ale nasze skromne plany pokrzyżowała kapryśna polska aura. Lajf.

Piątek był chyba najgorszy. Niebo szarobure, cały dzień jakby za chwilę miało zacząć padać. Za każdym razem gdy już miałam ochotę zarządzić wyjście z domu na szybie zauważałam pierwsze krople. A po 30 minutach spokój - deszcz wciąż "wisiał w powietrzu". Udało nam się wyjść dopiero późnym wieczorem, tuż przed położeniem Laury spać. Zaliczyliśmy nasz poczciwy Zakrzówek, pierwszy raz z H. Chodzimy tam z Laurą na spacer niemal codziennie. Wszystkie znajomy Krakusy nam go polecały i ok, cieszymy się, że jest, że można po 10min. poczuć się jak niemal na wsi, ale kurde! Aż serce boli, gdy patrzy się na szczelne ogrodzenie całego zalewu! Jestem nowa i nie bardzo rozumiem o co kaman, ale słyszałam, że w Krakowie wybuchła jakaś zakrzówkowa afera i koniec końców teren został zamknięty. Ogromna szkoda, bo cały potencjał tego miejsca został po prostu stracony. To co pozostało osiągalne dla nas - zwykłych szaraków to jedna krótka ścieżka przez mocno zaniedbany park, który oprócz mam z dziećmi i rowerzystów upodobali sobie lokalni menele... 

No, ale cieszymy się z tego co mamy. Tu kilka zdjęć zrobionych innego dnia, gdy aura była bardziej łaskawa.

b

Sobotę niestety również przesiedzieliśmy w domu, bo pogoda się niestety nie poprawiła. Dopiero w niedzielę zarządziłam wyjście, bo byłam już bliska rozpaczy. Na kierunek obraliśmy sobie kopiec Kościuszki. 

Wrażenia?

Hmmm :) Nie chciałabym czytających mnie Krakusów zbytnio wkurzyć :) Nie no, podobało nam się :) ale za najfajniejszą część wypadu zgodnie uznajemy ścieżkę spacerową prowadzącą bodajże na kopiec Piłsudskiego. Tam nawet nie doszliśmy, ale przyjemnie było spacerować wśród drzew i wdychać wiosnę. Sam kopiec... myślę, że jest  mocno zaniedbany. Wspomniana ścieżka spacerowa również. Ale na nią nikt sobie nie liczy płatnego wstępu, a na sam kopiec owszem. Nie mam nic przeciwko, ale skoro już wstęp jest płatny to człowiek oczekuje jakiegoś standardu po takiej atrakcji. Kopiec jak kopiec - ok. Weszliśmy na samą górę, na której był taki tłok - zupełnie przez nikogo niekontrolowany, że z trudem dostaliśmy się do barierki. Było nawet widać trochę Tatr :) wystawy dostępne w cenie biletu lepiej jeśli pominę milczeniem,... No nudy, panie! Za najlepszą uznaliśmy wystawę figur woskowych, bo tam przynajmniej było zabawnie :D Jednym zdaniem - Madame Tussauds to to nie jest :) Paskudne lalki... a fuj :) No ale byliśmy, widzieliśmy i jesteśmy mądrzejsi :)

A co u Laurencji?

Laurencja przeżywa chyba powrót ataku zębów, bo chociaż nic nie widać to rzuca się na wszystko z paszczą z podwójną zaciekłością i ślini się na potęgę. Czekamy cierpliwie aż chociaż jeden kiełek się pojawi.

Poza tym kombinujemy z rozszerzaniem diety. Niestety córcia moja odmawia ostatnio współpracy z warzywami i owocami. Te pierwsze jeszcze jakoś udaje mi się przemycić, ale gdy tylko mała spryciara wyczuje owoce zaciska paszczę tak szczelnie, że nie ma szans by coś w nią wcisnąć :) Strasznie mnie to zdołowało, bo dostaliśmy zaproszenie na wesele naszych bardzo bliskich znajomych i chociaż zdaję sobie sprawę, że mamy marne szanse na obecność na imprezie to chciałam się chociaż pocieszyć, że już niedługo Mała zacznie się odklejać od mojego cycka i będziemy mogli zostawić ją dziadkom na przechowanie :) Tak, wiem, to tylko takie tam moje dyrdymały... Zrozpaczona sięgnęłam po różne kaszki i kleiki i te je z apetytem ze wskazaniem - im bardziej kaszka bez smaku tym lepsza :D Czyli najlepszy jest obecnie kleik ryżowy, bez cukru, bez owocu, bez niczego. Kaszka bananowa też wchodzi choć już z mniejszym entuzjazmem.  Lubimy też kaszkę Zdrowy Brzuszek z lipą - to w ramach wprowadzania glutenu i już nie mogę się doczekać kiedy będę mogła podawać jej ją codziennie, bo Laura zjada ją z apetytem.

Miłego weekendu! U nas nie zapowiada się ciekawie, bo dzisiaj mamy akcję z montowaniem tureckiej satelity co z pewnością rozwali nam cały dzień, a jutro podobno ma padać :(