Komu w drogę...

Blogowe Ciotki - Wasza rada chyba się sprawdza! Od ostatniego posta zaliczyliśmy dwie kąpiele więc mogę już coś napisać o efektach nowej metody. H. nalał Jej dużo więcej wody i zgodnie z Waszymi radami Laura została włożona do wanienki z pieluszce i było całkiem nieźle! Przede wszystkim mogłam wreszcie dokładnie obmyć wszystkie fałdki i to wcale nie w akompaniamencie dzikiego ryku. Laura wyglądała na całkiem rozbawioną tą sytuacją i w miarę wyluzowaną. Wszystko było ok dopóki nie przyszła pora na mycie głowy. Gdy tylko zmoczyliśmy jej włosy, nagle cała się spieła i uderzyła w ryk. Ale i tak widzimy sporą poprawę, więc pójdziemy dalej tym tropem :) Mam nadzieję, że wkrótce przekona się, że nie ma powodu do płaczu.

Dni mijają nam podobnie. Pomału przygotowujemy się do wyjazdu do Stambułu. Mamy do przejechania 1000km w jedną stronę. Jestem ciekawa jak nam to pójdzie. Jesteśmy umówienie z konsulem na środę, wyjeżdżamy więc we wtorek. Laura bardzo dobrze znosi podróż samochodem więc liczę na to, że większość drogi prześpi. Trasa do Stambułu to same autostrady i ekspresówki, jedzie się naprawdę szybko, ale wiadomo, że czekają nas częste postoje. 

Gdyby któraś z Was zastanawiała się co nam strzeliło do głowy by porywać się z 1,5 miesięcznym dzieckiem w taką podróż już objaśniam - jedziemy załatwić dla Laury polski paszport. No i odnowić wizę Schengen dla H. Laura ma podwójne obywatelstwo, ale żebyśmy mogli odwiedzić dziadków w Polsce na Święta potrzebujemy dla niej polski paszport. A wyrobić go możemy tylko w dwóch miejscach - w Stambule i Ankarze, czyli w każdym przypadku cholernie od nas daleko :-] Niestety nasze polskie prawo wymaga obecności obojga rodziców przy składaniu wniosku. Konsul co prawda był gotowy pójść nam na rękę i stwierdził, że... mogę przyjechać sama :-D Oczywiście nie wyobrażam sobie zostawić Maleńkiej nawet na kilka godzin, nie wspominając o minimum dwóch dniach, poza tym Mała jest wyłącznie na piersi więc takiej opcji nie braliśmy nawet pod uwagę. Konsul obiecał nam wstępnie wyrobić obydwa dokumenty natychmiast, w dniu aplikowania, więc liczymy na powrót w czwartek. 

Długo rozważaliśmy z H. opcję podróży samolotem do Stambułu, tym bardziej, że od strony finansowej wyszłoby mniej więcej to samo. Po długich rozważaniach zdecydowaliśmy się jednak na samochód. Ten bardzo nam się przyda już na miejscu w Stambule, poza tym wydaje nam się, że będzie nam wygodniej w czasie podróży. Będziemy mogli sami zdecydować kiedy się zatrzymać, ukoić Orzeszka, przewinąć itp. Trasa jest naprawdę ładna więc być może suma sumarum cała podróż nie będzie tak męcząca jak gdybyśmy lecieli samolotem.

Poza tym mam małe obawy przed lotem z Laurą. Co prawda skutecznie uspokaja się przy piersi, ale wiadomo, że nie będę mogła Jej karmić przez cały lot. Podróż samolotem może przebiec podłóg dwóch opcji: 1) Mała wpadnie w senny nastrój i będzie kimać przez całą podróż, 2) rozryczy się i będzie się darła wniebogłosy aż do wylądowania. Przyznam się, że w perspektywie niedalekiej podróży do Polski, w przypadku której czeka nas lot z przesiadką (!) w Stambule (czyli godzinka do Stambułu i potem 3h do Berlina) nie chcę się teraz przekonywać którą opcję wybierze. Jeżeli będzie ryczeć to wolę się o tym dowiedzieć już podczas tej docelowej podróży, inaczej przez cały miesiąc (do Polski lecimy 10 grudnia) będę się schizować jak sobie damy radę. 

Pocieszam się jeszcze naiwnie tym, że w ciągu bądź co bądź miesiąca wiele się może zmienić. Może opuszczą nas kolki i Laura będzie pogodnym bobaskiem? :) 

Tymczasem przygotowujemy komplet dokumentów niezbędnych do złożenia wniosku. I tak, czy ktoś jest mi w stanie wytłumaczyć po kiego ch*** do paszportu tymczasowego dla dziecka poniżej 1 roku życia wymagane jest zdjęcie biometryczne????? Czyli głowa na wprost, oczy otwarte i buzia zamknięta (!). Chciałabym zapytać czy głąb, który wymyślał ten przepis miał do czynienia z takim bobasem co nawet główki nie trzyma samodzielnie. Żeby nie męczyć Małej, strzeliliśmy jej fotkę na białym prześcieradle, mam nadzieję, że po obróbce u fotografa to przyjmą. 

A poza tym... załącza mi się już na całego świąteczna atmosfera :D Dziewczyny, już nie mogę się doczekać!!!! Cały rok czekam na te Święta. Po tym jak dowiedziałam się w styczniu, że jestem w ciąży wyznaczyłam sobie w ciągu całego roku tylko dwa punkty - 1) narodziny Małej i 2) Boże Narodzenie, na które przyjedziemy do Polski. Mój nastrój podkręcają rodzice, którzy oczywiście są jeszcze mniej cierpliwi niż ja i już wszystko obmyślają i planują. Dzisiaj pojechali na zakupy dla Małej - łóżeczko, wanienka itp :) Nasze rozmowy na Skypie całkowicie zdominowała tematyka świąteczna, typu co będę mogła jeść i co upichcimy oraz czy Małej spodoba się choinka i to jak ogarniemy nasz przyjazd. Zawsze nie mogę się doczekać Świąt, ale w tym roku jest jeszcze bardziej wyjątkowo. Jeszcze bardziej magicznie. 

Od kilku dni usypiam Malutką nucąc kolędy :)

Jest już po Wszystkich Świętych, czyli mocno z górki. W tym roku ten dzień jawił mi się jak ślizgawka, po której zjadę prosto do Polski na Święta. 

Jeszcze miesiąc bez 3 dni ;)