U nas jak zwykle słodko-gorzko

Yuhuuu!!! Chyba wreszcie lato odpuszcza. Dziewczyny, nie wiem jak Wy, ale ja mam już naprawdę serdecznie dość. Nie dla mnie takie upały. Gorąco w dzień, gorąco w nocy... Przez cały czas człowiek spocony, lepiący się, bleh... Wszystkie gorące napoje (w tym trzymająca mnie przy życiu kawa) poszły w odstawkę, bo po ich wypiciu nadawałam się tylko pod prysznic. W Turcji przynajmniej mieliśmy w mieszkaniu klimatyzację, tutaj, żeby się schłodzić trzeba się pofatygować do centrum handlowego. Narzekał nawet mój ciepłolubny małżonek :D :D :D Laura z kolei po każdej drzemce zostawiała na poduszce wielką mokrą plamę. Włosy nie schły jej cały dzień. Rano fundowałam jej dodatkową kąpiel, bo nie mogłam patrzeć jak cała spływa. No, a na widok pampersa serce mi się krajało. Jezzzu, wyobrażałyście sobie kiedyś jak w tym musi być gorąco??? No bo Prima nie Prima, nie ma cudów przecież.

Debiut Laurencji na placu zabaw

A dzisiaj wreszcie pada deszcz. Jest szaro-buro-ponuro i bardzo mnie to cieszy :) W nocy pierwszy raz od długiego, długiego czasu przykryłam się... poszewką od kołdry. Laura z kolei tak przyzwyczaiła się do spania bez żadnego okrycia, że już się zastanawiam jak ogarniemy sprawę, gdy zrobi się naprawdę chłodno. Chyba będę musiała poszukać jakieś ciepłe piżamki, bo Malizna, gdy tylko coś na sobie poczuje, natychmiast się rozkopuje i jeszcze robi to z taką złością, że aż boję się ponownie ją przykrywać, żeby się czasem nie obudziła... Tego ostatniego mamy zresztą pod dostatek :-///

Nie wiem co znowu jest na rzeczy. Czy to zęby??? Zabijcie mnie, ale ja, matka, nie mam zielonego pojęcia o co jej chodzi. Matczyna intuicja, instynkt, itp. nic a nic mi nie podpowiada. W dzień me dziecię jest takie jak zwykle - żywe srebro, wciąż w ruchu, wciąż wymachujące/rzucające zabawkami, przebierające kończynami, fikające, wierzgające i roześmiane. Śpi w miarę spokojnie, bez pochlipywania. Ale budzi się PIERDYLIARD razy!!!!

Uśmiech nr 5

Ostatnio bije rekordy i zdarza się, że muszę wstać z 4 razy, żeby ponownie zmusić ją do spania. Gdy sobie pomyślę, że narzekałam, gdy przebudzała się w nocy tylko na karmienie i potem grzecznie spała dalej to aż płakać mi się chce. Teraz po cyckowaniu, zamiast zasnąć, Laurencja przechodzi w tryb "zabawa". Na nasze próby zachęcenia jej do spania albo udawanie, że śpimy reaguje... ciągnięciem nas za włosy, łapaniem za nos, ewentualnie dźwięcznymi plaskaczami. Dzisiaj, gdy zaczęła się tak znęcać nad ojcem, nie wytrzymałam i wybuchnęłam śmiechem. To tak na pocieszenie i dodanie sobie siły ;) Jedynym plusem całej sytuacji jest to, że śpimy teraz do 7-8.

Pełne skupienie

Po pierwszej takiej nocy myślałam sobie - ok, raz słońce, raz deszcz - dzisiaj było beznadziejnie, jutro się wyśpimy, ale doopa. Od 4 dni jest tak samo, czyli mamy znowu lekki dramacik.

Mamo, daję radę!

Z innych spraw wartych zapamiętania :) jak widać na zdjęciach mamy za sobą debiut na placu zabaw. Do tego przybytku mamy całkiem blisko i mijamy go zawsze podczas spacerów. Przyznam się, że już nie mogłam się doczekać, gdy zaczniemy go odwiedzać. Ok, moje 10-miesięczne doświadczenie w roli mamy nauczyło mnie już, że o błogim czytaniu książki gdy dziecię moję spokojnie bawi się w piaskownicy mogę z pewnością zapomnieć, ale taki plac to zawsze dodatkowy, nowy sposób na spędzenie czasu z takim berbeciem. Wydawało mi się jednak, że Laura jest jeszcze za mała na bujawki itp. Ostatnio, podczas weekendowego spaceru wokół komina, na który udało nam się wyciągnąć również tatę, dałyśmy się skusić. Gadżetów, z których córcia nasza może na razie skorzystać jest jeszcze niewiele, ale musiałybyście widzieć ten błysk w laurowym oku! Raz, że tyle dziwnych, różnych i kolorowych obiektów wokoło to jeszcze... DZIECI!!! Zrywamy z H. boki ze śmiechu widząc zdziwioną minę Laury na widok innych małych ludków :D Jej mina mówi jedno: "O rany, a jednak są inne takie małe jak ja!" :) Chyba będziemy zaglądać tam częściej.