Za chwilę Święta :)

Dziewczyny, jak tam u Was z rozkręcaniem świątecznej atmosfery? U nas nieźle choć jestem pewna, że prawdziwy świąteczny flow poczuję, gdy zlądujemy z Laurą u moich rodziców. Jedziemy już jutro. Tym samym po raz pierwszy wypróbujemy nową trasę, ale już teraz uśmiecham się na myśl o tym, że podróż będzie trwała tylko 3 a nie 6 godzin jak z Krakowa. Godzina odjazdu przypada akurat na laurusiową drzemkę, liczę więc na to, że ze spokojem posłucham sobie kolęd i popatrzę się przez okno. 

Ale może nie będę się tak rozkręcała w tych planach, bo jeszcze mnie Laurencja zaskoczy :P

Laura ostatnio naprawdę zadziwia mnie jak pięknie (i coraz dłużej) potrafi bawić się sama. Ma swoje ulubione scenariusze. Jednym z nich jest parkowanie dwóch samochodzików, które ustawia na progu drzwi balkonowych za firaną, potem zabiera i ustawia je na krześle, a potem na kaloryferze :D H wróży jej karierę w logistyce :D W każdym razie dzięki tym nowym umiejętnościom dałam radę powybierać i pozamawiać świąteczne prezenty, a nawet zaprojektować trzy albumy z laurowymi zdjęciami. Laura co prawda przychodziła co pewien czas do mnie się przytulić lub nacisnąć paluchem na klawisz klawiatury, ale potem odchodziła do dalszej zabawy. Naprawdę coraz lepiej się dogadujemy :)

Jeszcze ku pamięci, dzisiaj po raz pierwszy zauważyłam, że podśmiewa się oglądając bajkę :) Oglądała Zosię i to królik Uszaty i smok Kraksa ją tak śmieszyły :) Miód na moje serce jaka jest już kumata :))

Szkoda tylko, że noce jeszcze bywają tak różne, no ale nie można mieć przecież wszystkiego :P Wczoraj udało mi się dojrzeć górną trójeczkę, która na dniach przebije się przez dziąsło. Może to więc wina zębów. Chociaż... sama nie wiem. Laura nie budzi się w nocy z płaczem. Ona budzi się i ma ochotę na zabawę. Albo chociaż sprawdza czy jest już rano i może się bawić :) Czasem nie mam już siły. Wczoraj akurat nie było najgorzej, ale poprzednie dwie noce miałam kompletnie zarwane - po 4-5 pobudek, które niestety nie zakończyły się zaśnięciem przy cycku tylko bujaniem w łóżeczku. Tak, znowu bujamy. Było już naprawdę dobrze, ale wraz z przeprowadzką zmieniło nam się ustawienie łóżeczka, które teraz stoi wciśnięte między naszym łóżkiem a ścianą. Łóżko niestety mamy tak niskie, że siedząc na nim nie dosięgam do leżącej Laury, a ona zasypiała czując moją rekę na pleckach. Bez tego turla się w łóżeczku, siada i wstaje. Bujanko wróciło więc w wielkim stylu, ostatnio jednak nie trwa ono 10-15 minut tylko znacznie dłużej :( W praktyce wygląda to tak, że Laura zasypia w łóżeczku, ja wreszcie padam do łóżka i w momencie, w którym zapadam w sen Laura znowu się odzywa. Wstaję biorę ją do nas, ona zapada w letarg, potem znowu się budzi i tak całą noc. Już nawet nie wiem kiedy się wysypiam. Czasem w środku nocy sprawdzam godzinę i zdziwiona stwierdzam, że jest np. 4. Czyli gdzieś tam musiałam zasnąć choć zupełnie tego nie czuję. 

Ale dość tego marudzenia. 

Już nie mogę się doczekać świątecznego pichcenia. Szkoda, że grudzień mija tak szybko. W przyszłym tygodniu już Święta, a potem to raz-dwa-trzy Sylwester i witamy w 2016 roku. Cieszę się, że H udało się wziąć troszkę urlopu na 24 i 27.12 czyli będzie nam dane pocieszyć się troszkę dłużej świąteczną atmosferą.