Wiosenne przesilenie

Po jednym burzowym dniu pogoda u nas wciąż jest piękna i słoneczna. Na zewnątrz jest o wiele cieplej niż w naszym mieszkaniu (co dobrze wróży na lato). Mnie chyba jednak dopadło jakieś wiosenne przesilenie. Od rana głowa mi pęka i to raczej tak migrenowo, co trochę mnie martwi. Od dziecka cierpię na migreny, taka nasza rodzinna przypadłość. Wcześniej mogłam ratować się lekami (i to naprawdę mocnymi), inaczej nie przechodziło nawet do tygodnia. Teraz oczywiście żadnych z tych lekarstw wziąć nie mogę, więc pozostaje mi tylko modlić się by migrena się nie rozwinęła i sama przeszła... Cały dzisiejszy dzień spędzam więc na kanapie, mam dreszcze i denerwują mnie wszystkie odgłosy - telewizora czy ciotki wrzeszczącej pod domem... Ogólnie łatwo się dziś wkurzam, a moja cierpliwość została wystawiona na ciężką próbę już z momentem zwinięcia rolet rano, gdy nagle moim oczom ukazała się szopa-samowolka autorstwa jednej z wrednych ciotek mieszkających pod nami, powstała nie wiadomo kiedy w naszym ogrodzie, oczywiście bez naszej zgody czy wiedzy. Z racji, że jestem wyjątkowo wrażliwa na takie rządzenie się ciotek-harpii w naszym wspólnym ogrodzie, zadzwoniłam do męża z informacją o metalowym potworze. Do tego dorzucić moją dzisiejszą niedyspozycję i marudzenie gotowe. Niestety mój mąż ma małą tolerancję na takie dolegliwości, a o burzy hormonów w ciąży chyba nie słyszał. Dostałam więc opieprz, że wymyślam i że mam dojść do siebie, a z ciotką on już sobie porozmawia :D Muszę go namówić wieczorem na jakiś masaż głowy, bo w tym jest naprawdę dobry pod warunkiem, że mu się chce :-] 

Cieszę się, że obiad wczoraj ugotowałam na dwa dni, bo dzisiaj ciężko byłoby mi stać nad garami. A tak mamy pyszne polskie gołąbki. Polska kuchnia jest u nas na tapecie od kilku tygodni, idą gołąbki, barszcze, ogórkowe. Na szczęście mąż bardzo lubi takie dania i nie marudzi, ba, nawet zdjęcia chce na fejsie zamieszczać :-D. A dzisiaj teściowa przysłała mi jeszcze talerz içli köfte. To też jeden z tureckich specjałów, okropnie pracochłonny, więc robi się je rzadko. Do zrobienia köfte potrzebna jest drobna kasza przypominająca kuskus, którą zalewa się niewielką ilością gorącej wody by napęczniała i doprawia dość pikantnie. Z takiej masy lepi się kulki z dziurą, nadziewa się je mięsem, a potem zalepia i smaży w głębokim oleju. Köfte może mieć różny kształt, ale te klasyczne przypominają naszego polskiego oscypka, tylko bardziej okrągłego ;-) Sztuką jest to, by ścianki köfte pozostały możliwie jak najcieńsze, a żeby mięcha było oczywiście więcej. No i żeby nie było twarde, bo gdy ścianki są grubaśne to i köfte kamieniaste.

İçli köfte 

Poza tym łóżeczko dla juniora wciąż czeka na skręcenie. Mąż codziennie wraca z pracy wykończony i już nie mam sumienia marudzić mu o łóżeczko, choć jego części skutecznie zagracają nam korytarz. Tak naprawdę to majsterkowiczem w naszej rodzince jestem od zawsze ja :-) Pałeczkę przejęłam po tacie, który z braku syna do wszystkich prac remontowo-porządkowych przyuczał właśnie mnie. Tak naprawdę je uwielbiam. Malowanie, skręcanie mebli i te sprawy. Gdyby nie ciąża, za łóżeczko już dawno sama bym się zabrała. I to też jest największa motywacja dla męża, bo gdy już widzi, że siedzę z śrubokrętem i wiertarką, czuje się w obowiązku mi pomóc :-D Mam nadzieję, że jednak do końca tego tygodnia się zmobilizuje, bo idzie też do nas w przesyłce duża szafa na korytarz, którą też trzeba będzie skręcić :))

Pomijając ból głowy czuję się naprawdę dobrze. Tak naprawdę jak dotąd nie doświadczyłam żadnych dolegliwości ciążowych. Jedzenie już od dawna mi nie śmierdzi i wstyd się przyznać, ale ani razu nawet nie wymiotowałam :-D a wszyscy oczywiście mi się o to pytają :)). Wczoraj teściowa zabiła mnie pytaniem, czy mały już kopie. Nosz kurde, kopie, koziołki i salta wywija! Czasem naprawdę łapię się za głowę jak ta kobieta dwójkę dzieci urodziła :-)) Mały jeszcze nie daje o sobie znać, ale czuję się na tyle dobrze, że często muszę sobie przypominać, że jestem w ciąży i trzeba wolniej, ostrożniej. Oby tak dalej. Problem mam jedynie z cerą. Skóra twarzy nie wygląda ostatnio zbyt dobrze, pojawiły się jakieś przebarwienia, jest dość mocno przesuszona. Staram się ratować ją naturalnymi olejkami, które jak dotąd świetnie się spisywały, robię też peelingi i maseczki, ale na razie efektów brak. Wczoraj też ni stąd ni zowąd poleciała mi krew z nosa. Trochę się wystraszyłam, ale wyczytałam, że to się czasem w ciąży zdarza. 

W poniedziałek mam kolejną wizytę u lekarza. Zapowiedział badanie przezierności karkowej, które tutaj nazywają po prostu testem inteligencji dziecka :-). Mam nadzieję, że wszystko będzie ok. Orzechy wcinałam tak jak mama kazała, kwas foliowy brać zaczęłam na 4 miesiące przed zajściem w ciążę więc zrobiłam co w mojej mocy ;-) Ciekawa też jestem jak maleństwo urosło w tym czasie i czy uda się już zobaczyć coś konkretniejszego ;-)) Brzuchol trochę mi urósł, ale jeszcze niewiele. I waga pokazuje 0,5 kg do przodu - pani pilates się nie ucieszy ;-P

Junior i ja w 13. t.c.