Spotkanie z maluszkiem

Kolejna wizyta u doktorka Aliego za nami :)) Tym razem obyło się bez nieprzyjemnych niespodzianek. Doktorek ostatnio wyróżnił nas chyba wręczając nam numerek 1 w kolejce do dzisiejszego spotkania. Mnie to się tak średnio podoba, przyznam szczerze, bo oznacza to mega wczesne jak na nas wstanie. Mój mąż co prawda ogarnia się rano w dosłownie 5 minut. Ja potrzebuję ekhm... trochę więcej czasu :-] I tak budziki nastawione, naczynia na śniadanie powyciągane, herbata do dzbanka wsypana (tureckie skrzywienie - pijemy tylko świeżo zaparzoną) co by zaoszczędzić chociażby te kilka minut. Ostatecznie w nocy miałam tyle myśli co do kolejnej wizyty, typu czy znowu spotkam panią pilates i co jej tym razem powiem (sic!), ile pokaże waga, czy przezierność karkowa dobrze wypadnie, czy dowiemy się jaka jest płeć dziecka, że o 6:00 stwierdziłam, że dalsze leżenie w łóżku jest kompletnie bez sensu, wstałam, zaparzyłam na spokojnie herbatę, przygotowałam śniadanie, pokomplentowałam wschód słońca nad morzem, przemyślałam trzy razy w co się dzisiaj ubiorę i krótko mówiąc na wszystko miałam czas :-D 

Na wejście do gabinetu doktorka i tak dane nam było poczekać, bo przede mną na ekranie nad drzwiami gabinetu pojawiło się nazwisko pacjentki z numerem 47 i 17 - nie wiem czy to jakieś spadochroniarki z wczoraj? :-)) W międzyczasie poleciałam się zważyć i zmierzyć ciśnienie. Pielęgniarka była inna, nie wstając od biurka kazała mi wejść na wagę i odczytać wynik. Przed wyjazdem do szpitala ważyłam się w domu na golasa - 64,9kg i w ubraniu wyjściowym - 65,5kg. Szpitalna waga pokazała tymczasem 66,2kg więc już zupełnie nie wiem o co kaman. U doktorka szybko przeszliśmy do badania usg, doktorek zachwycił się rozmiarami juniora. Pokazał nam całą główkę, oczy, nos i to jak zakłada nóżki jedna na drugą :-D Przezierność wyniosła 2 mm więc wszystko jest ok. Potem dane nam było wreszcie pierwszy raz posłuchać serducha. Rany! Waliło jak dzwon! Niesamowite było to usłyszeć. H. zareagował mega wzruszoną miną :)) Bardzo się cieszę, że jest ze mną na każdej wizycie i ma możliwość aktywnie uczestniczyć w tym wszystkim. Sam zresztą mówi, że daje mu to szansę być na bieżąco, bo jako facet pozbawiony jest możliwości odczuwania tak jak matka, a i przyznaje, że lekcje biologii jakoś niezbyt wystarczające były ;)) Po zrobieniu pomiarów doktorek zaczął zmierzać sondą w stronę dolnych partii ciała, ale junior leżał na pleckach ułożony bokiem więc nic nie dało się zobaczyć. Myślałam, że doktorek poprosi mnie, żebym położyła się na boku czy coś, żeby maluszek zmienił pozycję, a ten nagle zaczyna tą sondą zdrowo pukać mi w podbrzusze :-D junior od razu wykonał fikołek, potem na bok, potem głową w stronę sondy, jednym słowem nie dał sobie zajrzeć między nogi :-D Doktorek powiedział, że na razie nic pewnego nam nie powie (i bardzo dobrze, jeszcze mi się nie spieszy z usłyszeniem tej nowiny :-)) i żebyśmy nic nikomu nie mówili, bo potem może być mu wstyd, ale według niego junior przypomina dziewczynkę :-)) Powiem Wam w sekrecie, że ja od samego początku ciąży myślę o tym dziecku jak o chłopcu, patrzę głównie na chłopięce ciuszki i muszę się wręcz pilnować, żeby nie mówić o dziecku w rodzaju męskim. Co ciekawe, podobne odczucia ma moja mama, mieszkająca tysiące kilometrów ode mnie. Też mi się przyznała, że musi się pilnować, żeby nie mówić "wnuk" albo "mały". Imiona też mamy obcykane na razie tylko dla chłopca. Nie chcę się nastawiać na konkretną płeć, bo córeczka też nas ucieszy (bardzo!!!), ale na swój instynkt nic nie poradzę. Nie wiem do końca dlaczego doktorek tak pospieszył się ze swoim przypuszczeniem, bo nawet na chwileczkę nie było widać dupki dziecka. Dlatego dla mnie kwestia płci pozostaje na razie wielką niewiadomą :)) 

Po badaniu doktorek wysłał mnie na pobranie krwi od razu w tym samym szpitalu. No i gdy tylko weszłam do punktu pobrań odetchnęłam z ulgą. Dwie przesympatyczne pielęgniarki pobierają krew, po każdym pacjencie zmieniają rękawiczki, na oczach pacjenta odpakowują nową igłę. Czy tak nie może być wszędzie??? Szkoda tylko, że za ten "luksus" musiałam dodatkowo zapłacić, ale przynajmniej oszczędziło mi to nerwy więc uznaję, że warto było ;-))

Czy wygląda na dziewczynkę? :-))