Moja jesień

Na czytanych przeze mnie blogach same jesienne klimaty. Do nas jesień zagląda bardzo nieśmiało, mamy dopiero pierwsze jej oznaki. Temperatury wciąż utrzymują się w przedziale 27-32 stopnie. Jesień czuć dopiero wieczorami i nocą, gdy jest już przyjemnie chłodno i czasem z przyjemnością zarzucam sobie na plecy poszewkę kołdry (na kołdrę jeszcze poczekamy :)). 

W Turcji oczywiście nie ma nic takiego jak piękna, złota jesień. Tutaj jesień objawia się przede wszystkim deszczami. Te jednak do nas, na południe, jeszcze nie dotarły, choć w telewizji oglądamy prognozy ulew dla całej północnej Turcji. Nad Morzem Czarnym mamy nawet powódź. 

U nas na razie nie spadła jeszcze ani kropelka. Jedynie niebo częściej bywa zachmurzone. Z racji, że pogoda niewiele się zmieniła, nie ma też typowo jesiennych klimatów typu dyniowe wypieki i grzybobranie. Turcja jednak przygotowuje się do jesieni na swój własny sposób.

Koniec lata i początek jesieni to tutaj przede wszystkim czas przygotowywania domowych przetworów i suszenia warzyw. Z tych pierwszych najważniejszą jest królowa tureckiej kuchni, która nazywa się salça. Jest to bardzo gęsty i esencjonalny przecier pomidorowy lub paprykowy, który każda szanująca się turecka gospodyni domowa przygotowuje sama. Pomidory obiera się ze skórek, drobno kroi i bardzo długo smaży na małym ogniu, na wsiach często na paleniskach w wielkich garach. Salça jest w smaku bardzo słona. Dodaje się ją do większości tureckich dań.

Jak wszystko bez wyjątku, smażenie salcy lepiej idzie Turkom w grupie 

Poza tym wszędzie widać girlandy suszonych warzyw - papryk zielonych i czerwonych, wydrążonych bakłażanów, fasoli, pomidorów. Zimą takie suszone warzywa się lekko odgotowuje i są gotowe do użycia. Suszoną paprykę, w szczególności te małe, które najczęściej są bardzo ostre, ściera się też na tarce.

Papryka babci mojego męża

I fasolka

Poza tym robi się też domowy makaron i suszy bulgur. 

Bulgur to rodzaj kaszy z pszenicy durum, podobno zresztą bardzo zdrowy. Kasza ta jest bardzo popularna w Turcji jak i na całym Bliskim Wschodzie.

Pszenicę najpierw się gotuje, potem suszy na słońcu. W obróbce przemysłowej po wysuszeniu kaszę się rozdrabnia i usuwa otręby. W produkcji domowej ten etap jest często pomijany.

Bulgur jest podobno bardzo niskokaloryczny, a jednocześnie zawiera bardzo dużo błonnika, magnezu, żelaza, fosforu i kwasu foliowego. Ogólnie samo zdrowie. Jest też bardzo smaczny. Przygotowuje się go na różne sposoby, ale jako zamiennik ryżu gotuje się go w osolonej wodzie z masłem, czasem dodając właśnie salcę. Będąc ostatnio w Polsce widziałam go w Piotrze i Pawle w dziale z żywnością ekologiczną.

A oto moje skromne przygotowania do zimy wywołane trochę wyrzutami sumienia :)

Krzaczek papryki dostałam w prezencie od mężowej babci. Jest to papryczka chilli, normalnie ogień w ustach. Ja nie jestem w stanie jej zjeść. H. podjada, gdy papryczki są jeszcze młodziutkie - wtedy też nie są aż tak ostre. Ale im większe, i co gorsze, czerwieńsze, ich ostrość osiąga katastrofalne dla naszego przełyku stopnie.

Żal mi jednak ich było, więc pozrywałam i suszę. Zetrę je chyba na tarce, bo w postaci przyprawy będę mogła wykorzystać je w kuchni. Z takich ostrych papryczek robi się też kiszonkę, ale u nas w domu nikt takich ostrych rzeczy nie je.