Imię dla córki

Z publikacją tego postu noszę się już od długiego czasu. Dzisiaj przez chwilę zastanowiłam się czy warto, bo ostatnio lekarz wprowadził trochę zamętu podważając tezę, że będziemy mieć córeczkę, ale tak jak wcześniej pisałam, tak już się przyzwyczaiłam do tej myśli, że jakoś trudno mi sobie wyobrazić synka. Ale co ma być to będzie, w razie czego dla niego też mamy już wybrane imię :-)

Do tej pory pisząc na blogu nie nazywałam naszej córeczki po imieniu, a tak naprawdę ma je od dawien dawna. Tak naprawdę jeszcze zanim powstała wiedzieliśmy, że nadamy naszym dzieciom dwa imiona - polskie i tureckie. Uważam, że w ten sposób podkreślimy ich podwójną narodowość. W Turcji niemal wszyscy posiadają dwa imiona i często obydwa są używane. Mój mąż również i co ciekawe, pierwszego używa w Polsce i za granicą z racji, że jest łatwiejsze do wymówienia dla cudzoziemców, w Turcji z kolei używa drugiego, typowo tureckiego. Przychodzi to nam tak naturalnie, że sama nawet nie zauważam, gdy przechodząc z tureckiego na polski lub odwrotnie zmieniam również jego imię.

Zadanie wyboru imion nie było jednak w naszym przypadku łatwe, bo mieliśmy co do nich duże wymagania :-) Przede wszystkim nie chciałam by polskie imię posiadało zdrobnienie. Wystarczająco dużo kłopotów mam ja ze swoim imieniem. Niestety za granicą praktycznie nikomu Katarzyna nie kojarzy się z Kasią, dla cudzoziemców to dwa odrębne imiona i trudno jest wszystkim tłumaczyć, dlaczego przedstawiam się Kasia a we wszystkich dokumentach napisane jest Katarzyna. Osobiście nie bardzo pojmuję filozofię zdrobnień polskich imion. No bo gdyby się tak głębiej zastanowić, to w jaki sposób można wytłumaczyć to, że Ola pochodzi od Aleksandry lub Asia od Joanny? Zawsze zazdrościłam Ewom, Karolinom, Martom i Justynom, że mogą posługiwać się oficjalnymi formami swoich imion. Gdy ktoś zwraca się do mnie "Katarzyna", czuję się jakbym coś przeskrobała i teraz czeka mnie opieprz...

O kłopotach z wymówieniem takiego kolosa jak Katarzyna już nie wspomnę. I tutaj pojawiło się kolejne wyzwanie: imię nie może mieć polskich lub tureckich liter szczególnych. Czyli wszystkie "rz", "sz", "cz", "si" itd. odpada. Podobnie jak "c" i "j", bo te akurat wymawia się zupełnie inaczej w tureckim. Chcemy, by imiona naszego dziecka były jasne i czytelne na całym świecie. 

Polskie imiona mam już upatrzone od bardzo dawna. Dla dziewczynki jest to Laura. Uwielbiam to imię. Jest takie dumne i szlachetne. Występuje w bardzo wielu krajach. Nie posiada zdrobnienia. Jest w miarę krótkie i bez polskich liter szczególnych. H. też się od razu spodobało :-)

Z tureckim imieniem mieliśmy więcej kłopotów, bo długo nie mogliśmy dojść do porozumienia, a gdy już nam się to udało zgodziliśmy się tylko co do imienia dla chłopca. Gdy dowiedzieliśmy się, że będziemy mieć córeczkę, temat trzeba było podjąć od nowa. H. chciał, by imię było czysto tureckie, nie perskie i nie arabskie. A mnie się bardzo podoba Leyla, Selma czy Yasemin :-) Niestety z racji na arabskie pochodzenie szybko odpadły z listy. Poza tym, H. uświadomił mnie, że imiona te dla cudzoziemców mogą się wydawać urocze, ale w Turcji to takie Janki, Wiesie i Władysławy :-D Ok, przyjęłam do wiadomości. Problem polegał jednak na tym, że czysto tureckie imiona zupełnie mi się nie podobały. Sprawy nie ułatwiały moja siostra i mama, które pobijały wszelkie rekordy kreatywności w wymyślaniu odpowiednich skojarzeń :) Turcy zwracają też ogromną uwagę na znaczenie imion i H. jest pod tym względem okropnie wybredny :->. Gdy już sobie temat odpuściliśmy, H. zaskoczył mnie kiedyś w samochodzie pytaniem "A co powiesz na Karyę?". Karya to antyczna nazwa regionu, z którego pochodzi H. Poza tym oznacza królewnę śnieżnych krain. Znaczenie imienia bardzo mi się spodobało, bo... uwielbiam śnieg :)))

Decyzja chyba więc zapadła. Od dłuższego czasu żadne z nas nie wertuje już internetu w poszukiwaniu imion, H. mówiąc do brzuszka zwraca się "Karya" :) Rodzinie nasz wybór również się spodobał. Karya jest imieniem mało popularnym w Turcji. Laura chyba też nie należy do najczęściej wybieranych (choć danych oficjalnych nie znam i w ogóle się nimi nie interesuję). Przyznam, że cieszę się, że nasza córeczka nie podzieli mojego losu piątej Kasi w klasie :-]

Mam nadzieję, że wybrane przez nas imiona jej również się spodobają :)